باغبان

 

سلام بر رهبر بزرگترین انقلاب تاریخ... انقلابی که نامش اسلام شد...
سلام بر اسلام!
صاحب تقویم شمسی و قمری! هجرتت مبدا تقویم ماست و میلادت مبدا تمام خوبی ها!
گفتم تقویم...
چقدر حرف و عبرت دارد برای اولو الابصار این تقویم و این اعداد سرخ و سیاه..!
گل حسینت را سر بریدند و شاخه بی گلش را اسبها لگد مال کردند!... دلشان سوخت، تواب هم شدند! اما پارچه سیاه اربعینش هنوز مانده بود که سرخی خون جگر حسنت، خون ریخته دهم محرم را تازه کرد و تابوتش را انسانها! تیرباران کردند..
باز هم دلشان خواهد سوخت و عزا دار می شوند.. پارچه سیاه می برند برای سردر خانه مادری اش! اصلا چرا پارچه سیاه؟ خود در را سیاه می کنند با آتش معرفتشان!!!
خیلی نمانده است...
تقویم حرفها دارد در بیان تفسر اهل زر و زور و تزویر از مزد رسالتت...!
بگذریم.. گفتم و گفتم که بگویم علی تنهاست بعد از تو... این بار که آمدی دیگر نرو صاحب شق القمر!
میلادت مبارکمان باد..
...
راستی یادم رفت! باز هم تقویمی است؛
چه گواراست برای تنهایی مان که رئیس مذهب مان هم قدم شده با رئیس شریعت مان...!
حالا که گفتم بگذار تمامش کنم، شاید هم این تقویم از تکرار روزهای ننگ می هراسد که در حاشیه سرخی عدد جمعه ای نمی نویسد آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست باز آمد... !

پی نوشت:
هر کجا هست، خدایا به سلامت دارش...