شهید جمهور

آمده بودی تا رها کنی از هرچیز که دست و پای ملتت را بسته بود
مانند پرنده ای که به فرزندانش می آموزد، برایمان از پرواز سرودی
و یک روز در پیش چشمانمان آنقدر اوج گرفتی که بالهایت سوخت.
اگرچه به چهره ات می آمد، اگرچه به نامت می آمد، اگرچه به تمام حرفهایت می آمد؛
اما هنوز نمی توانم باور کنم باید بگویم شهید سید ابراهیم رئیسی.

از نیل تا فرات، کودک کشی

ای بنی اسرائیل 
آرمان قابیلی تو این است 
از نیل تا فرات، کودک کشی
اما نه خروش نیل، یوکابد را ترساند
و نه بخل فرات، حسین فاطمه را
نسل هابیل حزب خداست و وارث زمین
و تا خون در رگهای هابیلیان است،

پریشان خوابی فرعونیان پابرجاست

بدم القاسم

 

بدم القاسم، القدس اقرب

بالاتر از دماوند

تو بالاتر از قله های زمینی

به تو فکر کردن شبیه صعوده

به تو از دور سلام

مانند دماوند
ایستاده ای، محکم و استوار..
خاموش...اما هنوز آتشفشان
ایستاده ای و نظاره میکنی تنهایی ما را
هفت سین بی سردار ما را
سید مدافعان حرم
کجای زینبیه ایستاده ای؟
مدفون آرام شبانه
کجای فاطمیه گریه می کنی؟
پاره پاره تن، خونین بدن، روضه خوان دست و انگشتر
کجای حسینیه سینه میزنی؟
دلیل تازه تر انتظار
به ما بگو
کجای مهدیه ایستاده ایم؟
چقدر فاصله داریم تا رجعتت؟

سید ابراهیم رئیسی

به نظرم وقت آن شده که آقایان بنشینند کنار، آب خنکی بخورند و آواربرداری ما را تماشا کنند!

---

دست در دست ابراهیم

پا به پا دوباره می سازیم..

ماه روی نیزه ها

از میان خیمه ای افروخته

میرسد داغ شقایق سوخته

یک سر جدا بر نیزه ای با چشم خسته

چشم بر چشمان خواهر دوخته