خرمشهر را خدا آزاد کرد

بزرگ میداریم یاد سردارانی که نشان سربازی هم حتی نداشتند ولی در سختترین روزهای زمستان انقلابمان گرمترین خاطرات فتح را رقم زدند..

نخلهایی که نفر نفر سر دادند و رفتند تا تاریخ بنویسد پای امامشان ایستادند،

تا بعدترها شاید جای خالی نوادگان خوب را برای امامشان پر کنند، که نوه امام شدن به نام خانوادگی و نام پدر شناسنامه نیست، به مهر "به فیض شهادت نائل آمد"ی است که به اذن حسین (علیه السلام) کنار جوانی سه در چهارش حک میشود...

راستی، فتح خرمشهر فتح خاک نبود، فتح ارزشهای اسلام بود! دارد یادمان میرود شاید!